اثرات داروی توپیرامات بر اووژنز و هورمونهای استرادیول و پروژسترون موش کوچک نژاد NMRI

مقدمه: تقریبا 1% جمعیت جهان مبتلا به صرع هستند. توپیرامات یک داروی ضد صرع از نسل جدید است که موارد استفاده ی وسیعی در درمان اختلالات تشنجی و جلوگیری از میگرن دارد. اما هنوز اثر آن بر روی اووژنز و هورمونهای جنسی مطالعه نشده است، لذا در مطالعه ی حاضر اثر توپیرامات بر فرآیند اووژنز و هورمونهای جنسی در موش های ماده بالغ نژاد NMRI مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه ی تجربی پنجاه سر موش ماده بالغ نژاد NMRI به پنج گروه ده تایی تقسیم شدند. گروه کنترل (بدون تزریق)، گروه شم (نرمال سالین)و گروههای تجربی شامل توپیر امات .bw 25mg/kg(گروه اول)، bw.50mg/kg (گروه دوم) و 100mg/kg.bw (گروه سوم) است. پس از سی روز تزریق به صورت درون صقاقی، حیوانات تشریح شدند. نمونه های خون از قلب گرفته شد و سطح هورمون های استرادیول و پروژسترون سرم با روش الایزا اندازه گیزی شد. پس از مطالعات مورفومتری، برش های هفت میکرونی از تخمدان، به وسیله ی میکروتوم تهیه شد و لام ها جهت بررسی بافتی توسط روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شدند. داده ها با آنالیز آنووای یک طرفه و آزمون متعاقب توکی مورد سنجش قرار گرفت. سطح معناداری (p<0/05) در نظر گرفته شد. یافته‌ها: افزایش معنا داری در تعداد فولیکول های اولیه، کاهش معناداری در شاخص هایی مانند:  تعداد فولیکول های ثانویه، فولیکول های گراف و جسم زرد نشان داده شد( p<0/05). همچنین میزان هورمون های استرادیول و پروژسترون(p<0/05) در تمامی گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل و شم (p<0/05) کاهش یافت. ولی تغییردر قطر تخمدان معنادار نبود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که داروی توپیرامات بر روی سیستم تولید مثلی جنس ماده اثرات مخربی داشته است و باعث کاهش فرآیند اووژنز می شود.